Δεν θα σχολιάσω τις λαϊκίστικες υποσχέσεις που μας γυρνούν 34 χρόνια πίσω. Αλλού θέλω να σταθώ γιατί έχω μπερδευτεί
.
Έστω ότι είμαστε σε μία χώρα που στηρίζει την ανεξιθρησκία (άλλη στιγμή θα επεκταθώ στα τραγικά του θρησκευτικού όρκου και των θρησκευτικών εμμονών του κράτους). Ο πρωθυπουργός της χώρας (κακώς ή κακώς αυτόν επέλεξαν οι σεβαστοί συμπολίτες) δεν πιστεύει στην αγία, ομοούσια και αδιαίρετη Τριάδα και στο Θεό γενικότερα. Ωραία ως εδώ.
Ποιο είναι το νόημα του όρκου? Να ορκιστείς σε κάτι που είναι σημαντικό για σένα και η αθέτηση του όρκου σού προκαλεί φόβο. Ή κάπως έτσι. Στο Μια Ιταλίδα απ' την Κυψέλη, ο Δημήτρης Νικολαΐδης (ή Παναγιώτης ή Γκιουζέπε Φρανκοβατίνι) είχε ορκιστεί "στη ζωή του Μπιθικώτση" πχ.
Ας τα βάλουμε και τα δύο κάτω, λοιπόν. Κάποιος που δεν πιστεύει στο Θεό, δεν έχει κανένα νόημα να ορκιστεί στο Θεό, γιατί είναι σαν να μην έχει ορκιστεί καθόλου. Επομένως, την άλλη στιγμή μπορεί να κάνει ό,τι του γουστάρει, πατώντας τον όρκο του, και να μη φοβάται τίποτα. Αν όμως αυτό που τον "κρατάει" είναι η τιμή και η υπόληψή του και ορκιστεί σ' αυτά, θα είναι το ίδιο όπως αν ένας θεοσεβούμενος ορκιζόταν στο Θεό.
Έχω καταλάβει κάτι λάθος?? Τι κόλλημα έχουν φάει όλοι με τον πολιτικό όρκο του Πρωθυπουργού? Μπας και τους μπέρδεψε με την επίσκεψη στο Άγιο Όρος και τα Θεοφάνεια στον Πειραιά με τα περιστέρια? Μα όλα αυτά τα έκανε προεκλογικά για τα ψηφαλάκια, βρε κουτά, πού ζείτε?
Και όλα αυτά σας τα λέω εγώ που πάντα θα δίνω θρησκευτικό όρκο. Αλλά, όπως θυμόμαστε και οι ΤριτοΤεταρτοΔεσμίτες "Δεν συμφωνώ ούτε με μία λέξη απ' όσα λες, αλλά θα υπερασπίζω, και με το τίμημα της ζωής μου ακόμη, το δικαίωμά σου ελεύθερα να λες όσα πρεσβεύεις. Εκτός αν είσαι ναζιστής."