Τζιλ Πράις: η γυναίκα με την τέλεια μνήμη που ζει μια κόλαση
Είναι ένας από τους τέσσερις ανθρώπους στον κόσμο που έχει διαπιστωθεί ότι έχουν «ανώτερη αυτοβιογραφική μνήμη»: η αμερικανίδα Τζιλ Πράις Πράις δεν έχει την επιλογή να ρυθμίσει τη μνήμη της και αισθάνεται όμηρός της, με αποτέλεσμα να ζει καθημερινά μια κόλαση, όπως λέει η ίδια.
Όπως αναφέρεται σε δημοσίευμα των Νέων Σαββατοκύριακο, η 43χρονη από τις ΗΠΑ ζει σε έναν κόσμο, όπου οι αναμνήσεις της είναι τόσο έντονες όσο και την στιγμή που συνέβησαν τα διάφορα γεγονότα. Απαντά με πάσα λεπτομέρεια σε ερωτήσεις που αφορούν το παρελθόν της.
Όταν ο Άριελ Λίβι των «Sunday Times» συνάντησε την Τζιλ Πράις, εκείνη τον ρώτησε την ημερομηνία της γέννησής του. Ήταν η 24η Ιανουαρίου 1968. Εκείνη του λέει: «Εντάξει. Μπορώ να σου πω για τις 24 Ιανουαρίου 1986, δούλευα σε ένα κατάστημα με παγωτά, ήταν Παρασκευή. Είχα γίνει 20 χρόνων. Ήταν τέσσερις μέρες πριν από την έκρηξη του Τσάλεντζερ. Μισούσα τη δουλειά μου και εκείνο το βράδυ βγήκα με τον Τιμ και την Καντέις»…
Η Τζιλ Πράις μπορεί να θυμηθεί τι έκανε οποιαδήποτε ημέρα, 10, 20, ακόμη και 30 χρόνια πριν.
«Σήμερα θα ήταν η 22η επέτειος των γάμων του πρίγκιπα Άντριου και της Φέργκι», λέει στον δημοσιογράφο των «Sunday Times». «Ήταν και τότε Τετάρτη. Ένας φίλος είχε γενέθλια και κρατούσα ένα μεγάλο μπουκέτο από μπαλόνια που δεν τα ήθελε και μου τα έδωσε»…
Η πάθησή της, όπου η καθημερινότητα κατακυριεύεται από τις λεπτομέρειες του παρελθόντος, λέγεται «ανώτερη αυτοβιογραφική μνήμη» ή «υπερθυμητικό σύνδρομο» και είναι τόσο σπάνια ώστε οι γιατροί την έχουν διαγνώσει ως τώρα σε τέσσερις μόλις ανθρώπους.
«Να είσαι, 10 χρόνων, στο δωμάτιό σου να παρακολουθείς μια παιδική σειρά• μετά μεταφέρεσαι σε μια σκηνή όπου είσαι 17 και γυρίζεις στην πόλη με ένα αυτοκίνητο και τους καλύτερους φίλους σου και λίγο αργότερα είσαι στην παραλία των οικογενειακών διακοπών που είχες κάνει όταν ήσουν τριών ετών. Έτσι βιώνω τις μνήμες μου» λέει η 43χρονη Πράις, στο βιβλίο της «Η γυναίκα που δεν μπορεί να ξεχάσει».
Και προσθέτει: «Είναι σαν να έχω μέσα μου όλους τους προηγούμενους εαυτούς μου, τον άνθρωπο που ήμουν κάθε μία ημέρα της ζωής μου, είτε μου άρεσε είτε όχι. Σαν μια ρώσικη κούκλα μέσα στην Τζιλ του σήμερα υπάρχουν πλήρη αντίγραφα της Τζιλ του χθες και των Τζιλ όλων των ημερών πίσω στον χρόνο».
Γεννήθηκε στις 30 Δεκεμβρίου 1965 στο Νιου Τζέρσι. Πιστεύει ότι ο εγκέφαλός της «έκανε κλικ» στα οκτώ της, όταν η οικογένεια μετακόμισε στην Καλιφόρνια, και από τότε άρχισε να θυμάται τα πάντα με κάθε λεπτομέρεια.
Ώς τα 12ά της είχε συνειδητοποιήσει πως μπορούσε να θυμηθεί την προηγούμενη χρονιά μέρα προς μέρα. Από το 1980, η μνήμη της είναι σχεδόν τέλεια. Αυτό σημαίνει ότι κακές στιγμές από το σχολείο, σχόλια της μητέρας της που την πλήγωσαν, δεν αμβλύνθηκαν ποτέ. Τα θυμάται τόσο ζωντανά όσο όταν είχαν συμβεί. Ίσως το χειρότερο απ΄ όλα ήταν ο ξαφνικός θάνατος του συζύγου της, τον οποίο είχε παντρευτεί πριν από δύο χρόνια.
Στις 25 Μαρτίου 2005, εκείνος υπέστη εγκεφαλικό και πέντε μέρες μετά, απεβίωσε. «Εκείνη η Παρασκευή θα κρατήσει 40 χρόνια», λέει. «Δεν ξέρω πώς επιβίωσα. Ήμουν 36 όταν τον γνώρισα, 37 όταν παντρεύτηκα και 39 όταν τον έθαψα... Μπορώ να το μυρίσω, δεν θα φύγει ποτέ, είναι πάντα το ίδιο έντονο. Ήταν σαν να με χτυπάει κάποιος στο κεφάλι με σφυρί».
Ενώ οι περισσότεροι άνθρωποι αισθάνονται τον πόνο από ένα τραυματικό γεγονός έπειτα από σκέψη, η Τζιλ αισθάνεται κάθε φορά το ίδιο σοκ, την ίδια φρίκη και την ίδια αδυναμία που αισθάνθηκε τη στιγμή που το γεγονός αυτό συνέβη. Γι΄ αυτήν, ο χρόνος δεν γιατρεύει τις πληγές. «Επειδή δεν μπορώ να ξεχάσω. Ο πόνος δεν μειώνεται ποτέ».
_________________
HARRY_ANGEL wrote:
KANENA facebook
/ balte / to fb forum / ston kolo sas