|
Op zaterdag 15 mei vond de Muzikantendag 2004 plaats, in de Melkweg, Amuse en het Cinecenter in Amsterdam - georganiseerd door Conamus. Onbekende bands, artiesten en muzikanten kwamen daar samen om kennis op te doen over de muziekwereld en te luisteren naar deskundigen uit het vak
Op ons verzoek heeft Hans Rutten, drummer van The Gathering, een column geschreven over het Nederlandse muziekleven en hoe je hierin als band kunt overleven...
De koude en warme kant
Er zijn uiteraard verschillende manieren van muziek maken. Je hebt de koude kant: Idols, knaken maken, je kiet en auto's laten zien op MTV. En je hebt de, zoals ik het noem, lauwe en warme kant, de alternatievere kant: mensen die muziek maken met het idee een kunstvorm te bedrijven. Of voor ontspanning, maar in ieder geval wel met als uitgangspunt een goede tijd te hebben en iets creatiefs te doen.
Ik weet dat ik op de Muzikantendag een hoop mensen van de laatste categorie ga tegenkomen, goddank! Muziek maken is een passie, een onweerstaanbare drang, een ongebreidelde liefde die zich een baan naar boven wurmt, ondanks het feit dat je beseft dat je er waarschijnlijk niet van kan leven. Dat geeft niet, dat is goed. Passie wordt vroeg of laat altijd beloond, evenals noeste arbeid, en de wil om te luisteren, te leren van andere muzikanten. Iedereen kan iets leren van elkaar.
Verwacht geen kant en klare oplossing tot succes. Als je dat wilt kun je je beter voor Idols inschrijven, de korte, maar o zo inspiratieloze snelweg naar roem. Ik heb het idee dat Nederland echt wel wat meer een woordje kan mee spreken, vooral ook op internationaal vlak.
Moeilijke tijden
Het wordt er, vooral als beginnende band, niet echt makkelijker op. Vijftien jaar geleden kon je met een cassette demo eeuwig toeren in Nederland. Hoe komt het toch dat dit niet meer kan? Dance-avonden in het clubcircuit? Teruglopende toeschouwers, DJ's die de taak van nieuwe rock held hebben overgenomen? Het gaat er om dat we met zijn allen het tij proberen te keren. Dadelijk is popmuziek een museumstuk geworden.
Naast het werken en schuren aan eigen materiaal/image/productie etc. is het ook belangrijk dat we kijken naar concrete oplossingen die ons allemaal aangaan. Een brede benadering is noodzakelijk. Er zijn ook genoeg bands die de landsgrenzen niet overkomen. Hoe kan dat toch? Te weinig subsidie? Geen contacten? Gewoon niet goed genoeg?
Wat te doen?
Het kan nooit kwaad om bij de kern te beginnen. Zorg dat je passie optimaal zich uit, qua spelen en qua opnames. Er komt zoveel meer kijken dan een keer per week een repetitiekot bezoeken, je suf zuipen en blowen en dan weer naar huis gaan, je frustratie botvieren op menig messageboard.
Waarom doen landen als Noorwegen het zo goed? Wat is dat toch? Het zou volgens mij geen kwaad kunnen eens een brede discussie te voeren op welke plekken we het serieuze muzikantschap in Nederland kunnen helpen. Echt helpen. Ik hoop dat deze muzikantendag daar een steentje aan kan bijdragen.
Hans Rutten
The Gathering
_________________  Cycling Colours, a The Gathering fansite http://www.cyclingcolours.nlnews, live photo's, setlists, cd-reviews, interviews, links
|
Login
FAQ
) en toen heb ik het op de Apple computer beluisterd via Real player en ging het (gvd) in 1 keer goed
