The Gathering

toulaxiston den einai gayros o an8rwpos

_________________

για όλα υπάρχει πρώτη φορά ,αλλά τονίζω,το θεωρώ καλό,απλώς με χαλαρώνει λιιίγο παραπάνω από όσο θα έπρεπε (κοινώς,μέχρι να φτάσει στο τελευταίο κομμάτι ροχαλίζω )
και να σου πω γιατί δεν βάζω το almost a dance (πολύ) παρακάτω,από μουσική άποψη μου αρέσει,τα φωνητικά θα μπορούσαν να ήταν καλύτερα αλλά έχω ακούσει και χειρότερα οπότε δεν θα έλεγα ότι μου καταστρέφουν την εμπειρία,ότι τι χαλάνε κάπως όμως σίγουρα

τουλάχιστον όμως δεν είμαι γαύρος,ποιάνεται αυτό ως ελαφρυντικό,ε; ε;

Καποια στιγμη θα καταλαβεις οτι το να εισαι βαζελος δεν ειναι πολυ καλυτερο απο το να εισαι γαυρος.
Συγκεκριμενα, αν εισαι πωρωμενος μεχρι το κοκκαλο, ειναι ακριβως το ιδιο σκατα, γιατι εισαι ισα με τους Αγγλους.
Δε λεω Κινεζους γιατι ειναι κατω απο το μηδεν.

_________________

8a to doume ayto, analogws me th gnwmh sou gia ton Steven Wilson

_________________

Αν και το Mandylion είναι το πρώτο album που άκουσα από τους the Gathering - όπως οι περισσότεροι άλλωστε - θα έλεγα ότι εντυπωσιάστηκα πιο πολύ από το HTMAP, γιατί ήταν το πρώτο album στο οποίο πραγματικά βρήκαν τον προσωπικό τους ήχο και όλα τα μετέπειτα άλμπουμ που βγάλανε παραπέμπουν σ'αυτό. Ιδιαίτερη αναφορά στο Souvenirs που αν και λίγο δύσκολο album θα έλεγα είναι αυτό στον οποίο το προσωπικό της στυλ έφτασε στο αποκορύφωμα του. Βέβαια και στο Nighttime Birds υπήρχαν καποια στοιχεία.
Πολύ αξιόλογες και οι δουλειές με την Silje που έδωσε νέα δημιουργικη πνοή στο group αλλά η πρώτη εντύπωση είναι αυτή που μένει.

H prwth entypwsh den htane loipon swsth?

_________________

Η πρώτη στην οποία βρήκαν το προσωπικό τους στυλ, αυτό εννοούσα. Την εποχή που βγήκε το τελευταίο ήταν που άρχισα να τους ακούω και ήταν και το πρώτο album τους που αγόρασα, απλά έκανα τη σύγκριση μεταξύ HTMAP και Souvenirs που είναι "επίκαιρα" στον ήχο τους, ενώ το στυλ του Mandylion το έχουν κάπως ξεπεράσει, νομίζω.

Σε γενικές γραμμές είναι λίγο άχαρο να ψάχνεις αγαπημένο album σε ένα τόσο ποιοτικό όγκο δουλειάς, γι'αυτό γράφω για την πρώτη εντύπωση που μένει. Οι TG είναι από τα λίγα group που εμπιστεύομαι ότι δεν θα βγάλουν κάποια "πατάτα" που θα με κάνει να χάσω το ενδιαφέρον μου γι'αυτούς, απλά η αγωνία υπάρχει μόνο για το που θα μας πάνε στο επόμενο ταξίδι τους. Το ταξίδι του Disclosure μου αρέσει πολύ, πάντως.

Τι εννοείς καμία πατάτα; το Home τι ειναι;

_________________
Love, despite what they tell you, does not conquer all, nor does it even usually last. In the end the romantic aspirations of our youth are reduced to, whatever works.

Μέχρι να φανεί το φως
δρόμους θα διαβαίνω
όχι πως σε ξέχασα
μα δε σε προσμένω.

Μια χαρα δισκος το Home, απλα οχι οσο καλο οσο τα αμεσως προηγουμενα.
Τα 4 πρωτα τραγουδια υπεργαμανε το συμπαν.

_________________

to Home einai aniso, ayto einai

_________________

wraia ta 4 prwta,meta vazeis allo cd.

_________________
you own me...