Μιας και έστειλα τη λίστα μου στο περιοδικό χτες, ας τα γράψω κι εδώ με λεπτομέρειες:
10.
Dead Can Dance - Anastasis
Ανάσταση για τους Perry/Gerrard και επιστροφή που τους έφερε σε ανατολίτικα (και ελληνικά, όχι μόνω ελέω τίτλων) μονοπάτια, ζωντανά θυμόμαστε οι παρόντες πως αποδόθηκε άψογα, άξιο να σταθεί δίπλα στα παλιά τους άλμπουμ.
9.
Om - Advaitic Songs
Ο πλουσιότερος σε ηχοχρώματα δίσκος που έχουν κυκλοφορήσει ποτέ οι Om, με το οποίο ο Cisneros ξεκολλάει από το "παραδοσιακό" drone doom και περιμένει το επόμενο άλμπουμ για να πάει ακόμη παραπέρα τον ήχο αυτό.
8.
Anneke van Giersbergen - Everything Is Changing
Πιθανότατα η Αννούλα μας τα λέει εδώ πιο καλά από ποτέ στα προσωπικά της άλμπουμ. Ο Cardoso εμπλούτισε τον ήχο της με ηλεκτρικές κιθάρες και ταιριαστές εφεδιές δίνοντας χαρακτήρα στις συνθέσεις, και αποτελεί το κλειδί για το βελτιωμένο - και κολλητικό - αποτέλεσμα.
7.
Ty Segall - Twins
Τον έμαθα κλείνοντας το καλοκαίρι με το βαρβάτο Slaughterhouse. Το Twins είναι λιγότερο χύμα αλλά όχι και πιο συγκρατημένο, πιο Beatles-ικό και με μελωδίες που μένουν στο μυαλό. Ο τύπος νιώθει rock n roll και δεν βάζει κώλο κάτω (τρία άλμπουμ έβγαλε φέτος και τώρα ετοιμάζει κάτι επανακυκλοφορίες)
6.
Marillion - Sounds That Can't Be Made
Δίσκος επιπέδου Marbles, μάλλον ανέλπιστα, αν με ρωτάτε (είναι τυπικός δίσκος grower). Ορεξάτοι και οι πέντε, ήχος δυναμικός και ανανεωμένος, πολλές ιδέες στα κομμάτια, μεγάλα τραγούδια που κυλούν σα νεράκι, επική special συσκευασία.
5.
The Gathering - Disclosure
Τα αδέρφια Rutten άφησαν τον Frank να καθορίσει τον ήχο τους και, έχοντας κόψει και ράψει τα τραγούδια στα μέτρα της Silje, προέκυψε ένα τρομερό άλμπουμ που αναδεικνύει τις γνωστές αρετές των Gathering υπό ένα νέο (πάλι!) πρίσμα. Τραγούδια όπως το Heroes For Ghosts δεν γράφονται από τυχαίες μπάντες.
4.
Lana Del Rey - Born To Die
Όσες ενστάσεις κι αν έχω στο θέμα του image που θέλει να περάσει, πρέπει να ομολογήσω πως ελάχιστα άλμπουμς άκουσα τόσο πολύ όσο αυτό. Πολυσυλλεκτική εμπορική ποπ στα καλύτερά της από μία αξιομνημόνευτη χροιά (στα βαθιά της τουλάχιστον).
3.
Gojira - L' Enfant Sauvage
Πολύ μοντέρνο άλμπουμ. Οι Gojira είχαν που είχαν δικό τους ήχο, τώρα τον έχουν πάει ένα βήμα παραπέρα με εντυπωσιακά αποτελέσματα. Φοβερά riffs και θέματα σε συνδυασμό με το rhythm section, ώριμες συνθέσεις, έντονη και αναγνωρίσιμη προσωπικότητα --> δισκάρα προορισμένη να μείνει κλασική.
2.
Godspeed You! Black Emperor – ‘Allelujah! Don’t Bend! Ascend!
Μας έπιασαν στον ύπνο με την ανακοίνωση της κυκλοφορίας του, ευτυχώς όμως η έκπληξη άξιζε και με το παραπάνω. Ατμόσφαιρες, μελωδίες και αφηνόμαστε πάλι στο ταξίδι των πρωτοπόρων.
1.
Swans - The Seer
Μεγαλειώδες, σκοτεινό, αρνητικό, τελετουργικό, μοναδικό, μεγαλοπρεπές, μνημειώδες και στα δύο CD που εκτείνεται.
Login
FAQ
Το Gojira μπορεί να σου αρέσει αλλά μάλλον όχι, εμένα με έπιασε περισσότερο από τα προηγούμενά τους.
