|
rocking.gr
Η μεγάλη στιγμή ολοένα και πλησίαζε. Τους έχουμε απολαύσει να παίζουν ζωντανά, από το DVD μας, από τις βιντεοκασέτες οι πιο μεγάλοι ηλικιακά, από τα βινύλια, από τα cd και κάθε άλλη μορφή ήχου και εικόνας που υπάρχει. Η αλήθεια είναι ότι δεν τους βαριόμαστε. Όσο τα λεπτά κυλούσαν προς την έναρξη υπήρχαν δύο κυρίως ερωτήματα: Πώς Θα είναι επί σκηνής ο νέος κιθαρίστας της μπάντας, Ritchie Faulkner; Θα μπορέσει να καλύψει το κενό του προσφάτως αποχωρήσαντα K.K. Downing; Θα μπορέσει ο Halford να τραγουδήσει καλά;
Ερωτήματα που ευτυχώς απαντήθηκαν γρήγορα και με τον πλέον ευχάριστο τρόπο. Υπό τους ήχους του "War Pigs" η μεγάλη κουρτίνα που έγραφε «Epitaph», τίτλο που έχουν δώσει στην τρέχουσα και, απ' ό,τι λένε, τελευταία περιοδεία της καριέρας τους, σκέπαζε τη σκηνή. Λίγο πριν το τέλος του ύμνου των Sabbath, τα μέλη των Priest πήραν τη θέση τους επί σκηνής και έτσι, μετά το mini instrumental "Battle Hymns", το "Rapid Fire" άνοιξε την αυλαία κυριολεκτικά και μεταφορικά. Στο background της σκηνής ένα μεγάλο πανό με τις απλές λιτές περιγραφικές λέξεις «Welcome To The Home Of British Steel» μάς έδινε την πρώτη οδηγία του τι θα βλέπαμε.
Από το πρώτο δευτερόλεπτο ο κομήτης που λέγεται Judas Priest έπεσε με τεράστια δύναμη πάνω μας. Το "Metal Gods" έδωσε ακόμα μεγαλύτερη ώθηση στον κόσμο που είχε κατακλύσει κάθε πιθανό σημείο εντός και εκτός χώρου, έτσι ώστε να δημιουργηθεί ταχύτατα μια πανέμορφη εικόνα και ποικιλία συναισθημάτων. Οι Judas Priest είναι από τις λίγες μπάντες που σε ιδρώνουν ακόμα και αν είσαι στατικός ή και ακίνητος. Είναι ένα συγκρότημα που ακόμα και τώρα, «στα γεράματα», αγαπάει αυτό που κάνει, δεν το κάνει αγγαρεία, όπως ίσως κάποιοι άλλοι μεγάλοι, και καταφέρνει να επικοινωνεί με τον κόσμο ανελλιπώς. Με δυο λέξεις: «Heavy Metal». Αυτό έκαναν και αυτό θα κάνουν όσο θα το επιτρέψουν οι αντοχές τους. Το βράδυ της Τρίτης δε θα ξέφευγαν από ό,τι μας έχει κάνει να έχουμε άπειρες ονειρώξεις.
Επιλέγοντας ένα άτυπο best of κατάφεραν στις δυο ώρες που έπαιξαν να ξεσηκώσουν τους πάντες και τα πάντα. Αν το τσιμέντο που πατούσαμε είχε φωνή, θα παρακαλούσε να σταματήσουμε να χοροπηδάμε γιατί πονάει. Αν η θάλασσα που ήταν κοντά μας είχε ψυχή, θα μάς φώναζε τον Ποσειδώνια και τις Σειρήνες να συμμετέχουν στο metal πάρτυ που είχε στηθεί λίγα μετρά δίπλα τους. Τι διαβάσατε; Σειρήνες; Μπα, δε θα τις χρειαζόμασταν, αφού στη σκηνή ήταν ο Rob Halford πίσω από το μικρόφωνο. Τα λόγια μετά το πέρας της εμφάνισης του περιττά. Ο τρόπος που ερμήνευε τα κομμάτια ήταν λες και άκουγες τους δίσκους από το 1991 και πίσω. Κολασμένα απόκοσμος και σεληνιασμένος, ανά στιγμές αναρωτιόσουν πού έχει αυτό το σθένος και αποδίδει ακόμα έτσι. Λίγο πιο κάτω θα διαβάσετε το setlist. Κάθε τσιρίδα, κάθε στριγκλιά που έχουμε συνηθίσει στα άλμπουμ θα το ακούγαμε σχεδόν σαν copy-paste. Ο χρόνος μάλλον έχει τσακωθεί μαζί του, αφού πια δεν τον αγγίζει.
Έτσι, το πρώτο ερώτημα απαντήθηκε γρήγορα, όσο και το δεύτερο. Ομολογώ ότι ήμουν λίγο προκατειλημμένος με τη μη άφιξη του K.K. Downing. Βλέπετε, καθείς έχει πλάσει μια εικόνα στο μυαλό του για κάθε group. Θεωρούσα ότι ο νέος κιθαρίστας θα είχε παθητικό, δευτεροκλασάτο ρόλο στην όλη εμφάνιση. Αντιθέτως, πολύ γρήγορα και αυτός με έκανε, και σίγουρα και πολλούς άλλους, να μη θυμόμαστε ή να μη λησμονούμε τον Κ.Κ.. Ο λόγος απλός. Ο Ritchie Faulkner κατάφερε να έχει επιβλητική, αρχηγική performance, λες και είναι 30 χρόνια μαζί με τους υπόλοιπους. Αντί να έχει τρακ, είχε περίσσιο τσαμπουκά και θάρρος, που σου έσβηνε από το μυαλό σου την απουσία του Κ.Κ.. Βαρύ; Μάλλον όχι. Όλοι κρίνονται από το τι προσφέρουν και όχι από τα αν και τα θα. Εκείνος είχε καταλάβει επάξια τη δεξιά πλευρά της σκηνής και με τη βοήθεια του κυρίου Tipton, εκ αριστερών, εξαπέλυαν μια ανελέητη επίθεση από heavy metal riffs που σφύριζαν στα αυτιά μας σαν οβίδες.
Τα εναπομείναντα μέλη απέδιδαν και αυτά τα τραγούδια σαν έφηβοι, κάτι που δεν πίστευες, παρά μονό αν το έβλεπες. Όλοι τους έδειχναν επί σκηνής ποιοί είναι. Σε αντίθεση με άλλους, δεν έχουν ειρωνεία προς τον κόσμο, αλλά άμεση επαφή, κάνοντας πχ το "Breaking The Law", το οποίο τραγουδήθηκε εξολοκλήρου από τον κόσμο, να είναι μια στιγμή αξέχαστη. Η επιλογή των κομματιών ήταν ό,τι έπρεπε. Μια πολύ σύντομη αναδρομή στα 35 και βάλε χρόνια καριέρας τους. Όση ώρα και να παίζουν όλοι μας θα θέλουμε να ακούσουμε το τάδε τραγούδι. Δυστυχώς δε μπορούν να μας ευχαριστήσουν πάντα. Είμαι σίγουρος όμως 1000% ότι όλοι όσοι ήταν παρόντες έφυγαν με το χαμόγελο διάπλατα στα χείλη τους. Ό,τι κομμάτι επέλεξαν να αποδώσουν ζωντανά νόμιζες ότι ακούς το δίσκο και όχι live εμφάνιση. Το πόσο μεγάλη μπάντα είναι αποδεικνύεται επίσης και από το γεγονός ότι έχουν στο βασικό setlist τους δυο κομμάτια που έχουν διασκευάσει και ηχούν λες και τα έχουν γράψει οι ίδιοι, και φυσικά ο κόσμος τα λατρεύει. Ο συνδυασμός ήχου και εικόνας ήταν κάτι το μοναδικό. Φλόγες, καπνοί και λέιζερ έδιναν μια άλλη αίσθηση στη βραδιά. Ειδικά ο ήχος ήταν τόσο κρυστάλλινος, όσο τους αξίζει για να μας κάνουν να χάσουμε τη λαλιά μας.
Σε εμφανίσεις σαν αυτήν θα ήθελα να είμαι ο γνωστός δημοσιογράφος που μετά την κατάκτηση του Euro έλεγε «τέλος, δεν περιγράφω άλλο». Τέλος, λοιπόν, κυρίες και κύριοι. Τέλος με μια εμφάνιση που θα μείνει για πάρα πολύ καιρό βαθιά χαραγμένη στη μνήμη όσων ήταν εκεί. Οι Judas Priest ήρθαν, μας πήραν τα μυαλά, τα μάζεψαν και έφυγαν ήσυχοι. Εμείς, όμως, ήσυχοι δε μπορούμε να μείνουμε. Αφού δυστυχώς δε μπορούμε να τους βλέπουμε κάθε εβδομάδα ζωντανά, έχουμε τα άλμπουμ τους για να τους μνημονεύουμε συνεχώς.
Setlist:
Battle Hymn / Rapid Fire
Metal Gods
Heading Out To The Highway
Judas Rising
Starbreaker
Victim Of Changes
Never Satisfied
Diamonds And Rust
Prophecy
Nightcrawler
Turbo Lover
Beyond The Realms Of Death
Sentinel
Blood Red Skies
The Green Manalishi (With The Two Pronged Crown)
Breaking The Law
Painkiller
Hellion / Electric Eye
------------------------------------
Hell Bent For Leather
You 've Got Another Thing Comin'
------------------------------------
Living After Midnight
tipota perissotero, tipota ligotero, to megaleio twn PRIEST sarwse ta panta xwris eleos, sygklonistikoi kai tis dyo meres. de mporousa na fantastw oti htan dynaton xwris ton KK na htan oi kalyteroi PRIEST pou exw dei, alla htan. o KK panta tha einai o kitharistas twn PRIEST, alla h selhniasmenh energeia, o tromaktikos varytatos ogkodestatos syntriptikos hxos pou vgazoun se auth thn periodeia den exoun prohgoumeno. eimai se athlia katastash alla ezhsa ena apisteuto dihmero pou de tha 3exasw pote. poly pera kai panw apo tis prosdokies mou.
_________________ AXL kai st@@ mas 
|
Login
FAQ
/ balte / to fb forum / ston kolo sas
Μια χαρά επιλογή η Interpol σύμφωνα με τα κριτήρια που έθεσα 
