Synentey3h me ton Chris Tsangarides, para8etw to kommati pou milaei gia to Painkiller
Χάρη στο διαδίκτυο, όλοι μπορούν πλέον να δουν την εντυπωσιακή λίστα των άλμπουμ στα οποία έχεις δουλέψει. Θα ήθελα να επιλέξεις τρία από αυτά. Για ποια τρία άλμπουμ περηφανεύεσαι περισσότερο;Ευτυχώς είναι πολύ περισσότερα από τρία τα άλμπουμ για τα οποία είμαι περήφανος. (γέλια) Θα επιλέξω εκείνα που αποτέλεσαν σημεία αναφοράς στην καριέρα μου και στο μουσικό είδος στο οποίο καθένα από αυτά ανήκει. Το πρώτο πρέπει να είναι το άλμπουμ του Gary Moore, το "Back On The Streets", με το single "Parisienne Walkways", γιατί αυτός είναι ο λόγος που έγινα παραγωγός. Ήταν ένας επιτυχημένος δίσκος και τότε ήταν που ο κόσμος άρχισε να μου ζητάει να κάνω πολλές παραγωγές. Το επόμενο που αποτελεί σημείο αναφοράς -και μάλιστα δεν ήξερα ότι αποτελεί σημείο αναφοράς μέχρι πρότινος- είναι το "Metal On Metal" των Anvil. Έχουμε όλους αυτούς τους διάσημους μουσικούς, όπως ο Slash και ο Lars Ulrich, που άρχισαν να λένε ότι αυτός ο δίσκος τούς προκάλεσε την ανάγκη να θέλουν να φτιάξουν μια μπάντα. Άλλος ένας σημαντικός δίσκος είναι το "Thunder And Lightning" των Thin Lizzy, γιατί σε αυτόν χρησιμοποιήσαμε για πρώτη φορά όλες τις νέες τεχνολογίες που εμφανίστηκαν το 1983, 48 κανάλια με δύο συγχρονισμένες μηχανές 24 καναλιών, τα drum trigger, νέες τεχνικές ηχογράφησης πολλών φωνητικών... Ξέρεις, σήμερα είναι ένα απλό «copy/paste», αλλά εκείνη την εποχή έπρεπε πρώτα να ηχογραφήσεις το πρώτο ρεφρέν, με τις είκοσι φωνές μιξαρισμένες σε δύο κανάλια ενός άλλου μαγνητοφώνου, και μετά να πας στο δεύτερο ρεφρέν στο πολυκάναλο, για να πατήσεις το «play» του δικάναλου, ώστε να ηχογραφηθεί στο πολυκάναλο, και να ελπίζεις ότι θα έχεις την τύχη να συγχρονιστούν. Αυτό ήταν το άλμπουμ που όλοι άκουγαν στην Ευρώπη για τον ήχο του hard rock/heavy metal. Οι δισκογραφικές -το ξέρω, μου το έχουν πει- έλεγαν στις μπάντες: «έτσι πρέπει να ακούγεται ο δίσκος σας». Κατά κάποιο τρόπο, η συνέχεια αυτού ήταν το "Painkiller" των Judas Priest, που δημιούργησε ένα καινούριο ηχητικό τοπίο για το speed metal, αν θέλεις. Τελικά, σου είπα τέσσερα άλμπουμ, οπότε ας σταματήσω. (γέλια)
Και μάλιστα είπες το "Painkiller" τέταρτο. Αν ήμουν αυστηρός, θα είχε μείνει απ' έξω!Πράγματι. (γέλια)
Υπάρχει μια ερώτηση που πρέπει οπωσδήποτε να κάνω, σχετικά με το "Painkiller". Πατάς το «play» και ακούς αυτά τα καταπληκτικά τύμπανα του Scott Travis στην έναρξη του πρώτου τραγουδιού...Α! Ναι!
...Είναι δυνατόν να είναι μόνο τύμπανα αυτό που ακούμε; Υπάρχει εμφανώς ένα riff και μια μελωδία μέσα σε αυτά τα τύμπανα!Μα ναι! (ενθουσιασμένος, ανεβάζει τον τόνο της φωνής του) Τα παίζει! Ναι! Είναι εκπληκτικός! Θα σου πω πώς ξεκίνησε αυτό. Δεν είχαμε αυτά τα τύμπανα στην αρχή. Δεν είχαμε αυτή την ιδέα με το βαρύ σόλο τυμπάνων. Υπήρχαν μόνο τα τύμπανα που αρχίζουν λίγο πριν μπει το κιθαριστικό riff, καταλαβαίνεις σε ποιο σημείο εννοώ;
Ναι.Τότε ο Glenn (σ.σ.: Tipton) είπε: «Κοίταξε, Scott, είσαι ο καινούριος. Ας κάνουμε λίγη φιγούρα. Παίξε κάτι στην αρχή, κάνε κάτι.». Έτσι, έπρεπε να ηχογραφηθεί αυτό, ενώ η ηχογράφηση στο υπόλοιπο τραγούδι είχε ήδη ολοκληρωθεί. Πίστεψέ με, έκανα μία μόνο λήψη και είναι αυτό που ακούς. Είπαμε αμέσως: «Αυτό μάς κάνει!» και τότε συνέδεσα τα δύο μέρη - για αυτό, άλλωστε, υπάρχει και μια μικρή αλλαγή στο tempo - αλλά ακουγόταν καταπληκτικό. Κοιταζόμασταν και λέγαμε: «Αυτό είναι! Αυτό είναι!». Έτσι ακριβώς έγινε και οφείλεται στην ιδιοφυία του Scott, τολμώ να πω. Και κάτι άλλο που πρέπει να ξέρεις, χρησιμοποίησα ένα συνθεσάιζερ Moog για τις χαμηλές συχνότητες αυτού του άλμπουμ και για αυτό συνεργάστηκα με τον Don Airey. Είχαμε ήδη ηχογραφήσει τα τραγούδια και περίμενα να παίξει πάνω σε αυτά. Ο Don όμως είπε ότι προτιμούσε να συνδυάσει διάφορα ξεχωριστά όμοια μέρη, συγχρονίζοντάς τα με μετρονόμο. Του είπα: «Με όλο το σεβασμό, ο Scott είναι ένας ζωντανός ντράμερ, πώς θα καταφέρουμε να κάνουμε μια μηχανή να πέσει ακριβώς πάνω στα χτυπήματά του;». Μου απάντησε: «Δεν υπάρχει πρόβλημα. Θα χρησιμοποιήσουμε τον μετρονόμο για να ενεργοποιήσουμε το μηχάνημα και, όταν βγει έξω από το ρυθμό, σταματάμε, το γυρίζουμε πίσω και το συγχρονίζουμε ξανά.». «Εντάξει», του είπα, «ας το δοκιμάσουμε». Ε, λοιπόν, δε σταματήσαμε το μηχάνημα ούτε μία φορά! Ήταν τόσο ακριβής στο ρυθμό, που κοιταχτήκαμε και είπαμε: «Αυτό είναι ασύλληπτο!». Έχεις, λοιπόν, ένα άλμπουμ στο οποίο η μπάντα έπαιξε και μετά το μηχάνημα έκανε «overdub» πάνω στην ηχογράφηση! Κανονικά, συμβαίνει το ανάποδο, ξέρεις. (γέλια) Κι όμως, δούλεψε! Απίστευτο! Α-πί-στευ-το!
_________________
HARRY_ANGEL wrote:
KANENA facebook
/ balte / to fb forum / ston kolo sas
Login
FAQ
