'Ηταν όντως όπως το λέει το αβόπολις
. Το σετλιστ το ξέραμε έτσι κι αλλιώς. η διάρκεια είναι το μόνιμο πρόβλημα των συναυλιών της Bjork. Αν ήσουν εκεί θα καταλάβαινες αυτό που έγραψε ο Βαγγέλης και βαρέθηκα να γράψω κι εγώ. Επίσης όταν ένα τόπικ εκφυλίζεται από πόστερς που μόνο να κράξουν ενδιαφέρονται, εγώ δεν θα περίμενα να λάβουν κάποια σοβαρότερη ενημέρωση, άλλωστε όσοι ενδιαφέρονταν ήξεραν ήδη τα πάντα (η προσθήκη καπέλου στο εισιτήριο επίσης ήταν ελληνική πατέντα, το ζήτησε η Bjork και οι γάτοι το προσέθεσαν αντί να το βάλουν από την τσέπη τους). Τα "νούμερα" δεν λένε πόσο καλά περάσαμε και πόσο απόλυτο ήταν το δεύτερο μέρος ειδικά.
Τέλος καλύτερα ημίτυφλος παρά κουφός
Ας κλείσω το ένα μάτι λοιπόν και ας πω λίγα λόγια για τη συναυλία. Στην αρχή μας προέκυψε μια περίεργη Ισλανδή με μια κιθάρα που δε μπορώ να πω πως με χ΄λαλασε ιδιαίτερα αλλά θα προτιμούσα να μην υπήρχε εκεί. Έπαιξε και το Έλα Απόψε Στου Θωμά βέβαια
Η Bjork μετά ξεκίνησε με το Earth Intruders και πανμέτριο ήχο, ο οποίος βελτιώθηκε κατακόρυφα στο επόμενο Hunter. Το show είχε μεγάλες στιγμές, ανατρέξατε στα βίντεο (π.χ. στο τέλος του Hunter), η γυναικεία χορωδία/σύνολο πνευστών προσέθεσε πολύ όμορφα και χρειαζόταν εντελώς π.χ. στο αρχικό θέμα του Dancer In The Dark, ένα ευχάριστα αλλαγμένο Oceania σε πιο jazzy φάση, και μετά τα ήρεμα κομμάτια βάρεσε ένα συγκλονιστικό από όλες τις απόψεις (εκτέλεση, show, ενέργεια, κόσμος κτλ) Army Of Me και το ΟΑΚΑ μετατράπηκε για μερικά κομμάτια σε ντανσετέρια. Βαράγανε τα μπίτια ανελέητα, μεγάλο πάρτυ, εξουθενωτικό β' μέρος από τον χορό (κυριολεκτικά)! Αγαπημένες μου στιγμές τα Hunter, Who Is It, Army Of Me, Hyperballad, Wanderlust, Pluto (κόλαση) Declare Independence (που περίμενα πολύ να το ακούσω)