Με την ευκαιρια της κυκλοφορίας του At The Gates Of Sethu ξανακουω δισκογραφια
Nile.
Amongst the Catacombs of Nephren-Ka (1998) Μικρά κομμάτια με λιγοτερα μελωδικα στοιχεια απο τους επόμενους δίσκους αλλα με τον χαραλτηριστικο εξωτικο ήχο τους. Δεν ειναι ασχημο αλλα ουτε και απο τα καλυτερα τους. 6/10
Black Seeds of Vengeance (2000) Πολύ καλος γενικα με κομματαρες οπως Masturbating The War God και Defiling. 8/10
In Their Darkened Shrines (2002)Απόλυτη δισκάρα με κομματαρες wind of horus, sarcophagus, blessed dead και το 12λεπτο επος Unas The Slayer Of The Gods. 10/10 και ο καλυτερος δισκος για να ξεκινησει καποιος με αυτους.
http://www.youtube.com/watch?v=KB4rBJL4tiY&feature=fvstAnnihilation of the Wicked (2005) Δευτερη δισκάρα στο καπακι. Sacrifice unto sebek, Lashed to the slave stick, Annihilation of the wicked. Χαρακτηριστικο του δισκου οι μεγαλες διάρκειες. Εκτος απο τα ατμοσφαιρικα ορχηστρικα μονο 2 τραγουδια μενουν κατω απο τα 4 λεπτα. 10/10
http://www.youtube.com/watch?v=Cac2-dTkayYIthyphallic (2007) Πολυ καλος δισκος απο τον οποιο ξεχωριζω τα Eat of the dead, as he creates, even the gods must die. Τα περισσοτερα κομματια στα 4 λεπτα και κατω. 8/10
http://www.youtube.com/watch?v=oJ46jx1sf-0Those Whom the Gods Detest (2009) Αν και θυμαμαι να μου εχει κανει καλη εντυπωση για καποιο λογο δεν τον πολυ ακουγα. Τελικα μαλλον θα τον θεωρησω απλα καλο επειδη με κούρασε λιγο τελικα η μεγαλη διάρκεια των τραγουδιών. Ξεχωρίζω τα Kafir, Utterances to the crawling dead και το ομώνυμο. 6/10
At the Gate of Sethu (2012) Το ακουω τις τελευταίες δυο μέρες που λικαρε στον ιντερνατς και τον βρίσκω καλό και πιο μελωδικό απο τα προηγούμενα. Θελει και άλλες ακροάσεις και εχω ξεχωρισει τα Supreme Humanism of Megalomania και The gods who light up the sky at the gates of Sethu.