vaggelis_original21 wrote:
10 xronia ekana klasiko piano sto orfeio wdeio kai meta ekana ena xrono jazz autosxediasmo sto Naka me daskalo to giga Marko Ale3iou (pianistas twn Sphynx-korufaio ellhniko jazz sxhma). Ematha polu perissotera ston 1 xrono para sta 10.
Βαγγέλη, αυτόν τον καιρό ετοιμάζομαι για κάποιες πρόβες μίας θεατρικής παράστασης, που θα περιλαμβάνουν έναν πιανίστα και μία μικρή ομάδα εγχόρδων, όλοι τους με κλασσική παιδεία. Μου έκανε τεράστια εντύπωση ότι όλοι τους αρνήθηκαν οποιαδήποτε ανάμειξη με αυτοσχεδιασμό επάνω σε δοσμένες αρμονικές σειρές, ακόμη και στην απλούστερη μορφή.
Είπαν στο φίλο μου, που έχει αναλάβει τη μουσική διεύθυνση, "φέρ' το μας γραμμένο και θα το παίξουμε, ό,τι και να 'ναι", αλλά αυτοσχεδιαστικά είναι εντελώς ανίκανοι και προσωπικά το θεωρώ μεγάλο κρίμα, ειδικά όταν προέρχεται από τόσο καλούς εκτελεστικά μουσικούς. Θέλω να πιστεύω ότι δεν ευθύνεται η σίγουρα αξιόλογη κλασσική παιδεία γι' αυτό, αλλά ο τρόπος που πολλές φορές διδάσκεται.
"In the cinema, I had to play Mozart principally but was allowed some Gershwin in funny films. Then I discovered jazz and my vocation and kissed Amadeus goodbye."
—Stéphane Grappelli, on his transition from silent film pianist to jazz violinist.
"Improvisation, it is a mystery. You can write a book about it, but by the end no one still knows what it is. When I improvise and I'm in good form, I'm like somebody half sleeping. I even forget that there are people in front of me. Great improvisers are like priests, they are thinking only of their God."
—Stephane Grappelli