Οπως εχει πει κι ο Αινσταιν, και ποιοι ειμαστε εμεις να τον αμφισβητησουμε, ολα ειναι σχετικα. Διαβαζω ας πουμε οτι λετε διαφορα για τα Risk, TWNAH. Καλο λεει ο ενας, μαπα λεει ο αλλος. Ναι, μαπα το Risk σε σχεση με τα 4 προηγουμενα τους, εστω κι αν απεχει χιλιομετρα απο το Rust In Peace και δε μπορει να συγκριθει καν. Αλλα θεικο σε σχεση με τα δυο τελευταια και σιγουρα αρκετα καλο με το TWNAH. Το οποιο με τη σειρα του, ειναι κι αυτο μαπα σε σχεση παντα με τα 4 κλασικα albums τους, αλλα πολυ γαματο σε σχεση με τα δυο που ακολουθησαν. Τωρα, αλλος βαζει λιγο πιο πανω το Risk, αλλος βαζει το TWNAH, ψιλα γραμματα, σημασια εχει οτι και αυτα τα 2 οπως και τα 2 επομενα, αποδειχθηκαν πολυ κατωτερα των προσδοκιων και των προκατοχων τους, για διαφορετικους λογους το καθενα...
Σας καταλαβαινω οταν λετε για την πωρωση που ειχατε βλεποντας live τον Menza (ησασταν και 18 ετων τοτε, τωρα σχεδον τριαντα...
), αλλα ρε παιδια, give me a break που λενε, ο DeGrasso ειναι αρτιοτερος σε ολες τις κατηγοριες. Δεν εχουμε δει Menza live, αλλα τον εχουμε δει σε βιντεο... φιλοτιμο το παλικαρι, πωρωτικος και υπερκαφρος, συνδεδεμενος με τη χρυση εποχη τους, συναισθηματικα τον προτιμουμε, αλλα δεν ειναι τιποτα το εξαιρετικο. Οπως ουτε και ο αλλος, αλλα ειναι καλυτερος παρ'ολα αυτα. Εννοειται βεβαια οτι οταν λεμε Megadeth, εννοουμε Mustaine, Ellefson, Friedman, Menza, ολες οι αλλες συνθεσεις ειναι ειτε ελλιπεις, ειτε κακεκτυπα, ειτε κατακρεουργηματα μπορει να πει κανεις.